تولدم..........

امروز ٢٥ امین روز آبانه یک سالروز دیگه از تولد من .....

نمیدونم که این چه حسیه که هر کسی هر سال تو سالگرد تولدش این تلنگر

 رو به خودش میزنه که الان کجای زندگیش ایستاده ؟ آیا امسال همون کسی

هست که سال قبل همین موقع از خودش انتظار داشته؟

منم این تلنگر رو به خودم زدم .....شاید چندین سال پیش بزرگترین هدفم در زندگی ادامه تحصیل

تا مقاطع خیلی بالا بود کلا از بچگی به درس خوندن علاقه مند بودم ولی الان من یک مامان

لیسانسه ام و از روزی که حضور یک فرشته کوچولو رو تو زندگی ام حس کردم قید ادامه تحصیل

رو زدم شاید تا روزی که آوای نازم بزرگترشد...... ولی امسال یک سال دیگه از مادری کردنم برای

آوای زندگی ام گذشت و امسال سومین سال بود که تولدم رو در کنار عشق

ابدی ام جشن گرفتم. بی شک تکرار نشدنی ترین اتفاق در زندگی من تولد

دخترم بود ،  تولدی که شایدبه نوعی تولد دوباره من هم بود دخترم تکه ای از وجودم که نام من

را از آتیه به مامان آتیه تغییر

داد. نامی که مسئولیت به دوش کشیدنش سنگین و مقدس است و لذتی

که در آن است شیرین است.... همان صورت نازی که امروز با یک شاخه گل

در دست به من گفت : « مامانی تولدت مبارک » و اینک سه سال از تولد دوباره من 

گذشت به راستی که من با تو همسنم دخترکم و آیا لذتی بالاتر از این هست؟؟؟؟

و من برای تمام این لذت ها از زندگی ام راضی ام.....

شکرت ای خالق بی همتایم که یک سال دیگر فرصت زندگی در کنار عزیزانم

را به من هدیه دادی...

گلی که دخترم به من هدیه داد تو خودت گل خشبوی منی آوا جون

گلی که بهروز عزیزم به من هدیه داد همراه هدیه اصلی که بماند....